Zabezpieczenia

WEP (Wired Equivalent Privacy) to protokół zabezpieczeń sieci Wi-Fi. Dane są szyfrowane za pomocą klucza WEP w celu zabezpieczenia sieci Wi-Fi. Należy ustawić ten sam klucz WEP w interfejsie sieciowym i punkcie dostępowym.

Interfejs sieciowy obsługuje 64- i 128-bitowy klucz szyfrujący i można używać zarówno znaków szesnastkowych, jak i ASCII.

WPA-PSK (TKIP) oraz WPA-PSK (AES) to protokoły zabezpieczeń sieci Wi-Fi z silnym algorytmem szyfrowania oraz uwierzytelnianiem użytkownika. Oferuje on wysoki poziom zabezpieczeń, w którym dane użytkownika są chronione, a dostęp do sieci mogą uzyskać jedynie użytkownicy uwierzytelnieni. Protokół WPA-PSK jest także nazywany protokołem WPA-Personal.

WPA2-PSK (AES) to format szyfrowania wykorzystujący szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), nowszy format WPA-PSK (TKIP), charakteryzujący się silniejszym szyfrowaniem. Protokół WPA2-PSK jest także nazywany protokołem WPA2-Personal.

Uwaga:

Szybkość transmisji bezprzewodowej jest mniejsza, gdy włączone są zabezpieczenia WEP, WPA-PSK(TKIP) lub WPA2-PSK (AES), z powodu czasu potrzebnego na zaszyfrowanie i odszyfrowanie danych.

SSID to unikalny identyfikator służący do określania sieci bezprzewodowej. Wszystkie urządzenia i punkty dostępowe podłączone do danej sieci bezprzewodowej muszą używać tego samego identyfikatora SSID podczas komunikacji z urządzeniami w tej sieci bezprzewodowej. Jeśli punkt dostępowy sieci bezprzewodowej sieci i komputer nie posiadają tego samego identyfikatora SSID, nie będą mogły się ze sobą komunikować.